THINK TANK tiepaleis. Bovendien neemt het aantal interventies toe met de uitbreiding van de internationale rol van Brussel en de demografische groei. Wij hangen nog altijd af van de KUL norm voor de financiering van de politiezones door de federale overheid. Deze financieringsformule is, paradoxaal genoeg, ongunstig voor grote steden en bijzonder ontoereikend: onze politiezones worden ter hoogte van 32% door de federale overheid gefinancierd, terwijl dit in Wallonië 45% bereikt en in Vlaanderen 35,5%. Deze norm houdt zelfs geen rekening met de dagelijkse pendelaars, terwijl zij precies de belangrijkste stroom van personen in het land vormen. Het aantal gebruikers van het station Brussel-Zuid ligt bijvoorbeeld veel hoger dan de bevolking van onze gemeente. De NMBS heeft een zeer belangrijke rol te spelen in de vernieuwing van de buurt rond het Zuidstation. De spoorwegbudgetten ondergaan echter een vermageringskuur en de NMBS geeft niet de indruk bijzonder veel aandacht aan Brussel te willen besteden. Het project van een nieuw station wordt op de lange baan geschoven. Wat loopt hier verkeerd? De wijk heeft nieuwe inwoners aangetrokken, onder andere Franse stedelingen, en investeerders. We zitten wel met een tekort aan overheidsinvesteringen, voornamelijk voor de renovatie van dit station. Een beperking van de NMBS begroting is dus inderdaad zorgwekkend. Des te meer omdat de NMBS eigenaar is van de terreinen rondom het station, waarop ze zou kunnen speculeren om de spoorwegactiviteiten te financieren. Nu, het meest rendabele stedenbouwkundig beleid steunt – sommigen beweren zelfs exclusief – op kantoorgebouwen. Dit is natuurlijk niet wat het Gewest wenst: het aanbod aan kantooroppervlaktes is in Brussel toereikend en bovendien zal de toekomst van de wijk rond Brussel-Zuid afhangen van de verscheidenheid aan functies. Vandaag plegen het Gewest en Sint-Gillis overleg om een masterplan voor het station en zijn omgeving uit te werken. Dit dossier ligt gevoelig en de politieke asymmetrie tussen federale regering en gewesten zal eventuele onderhandelingen zeker niet vergemakkelijken. Zullen de Beliris fondsen niet te lijden hebben van deze asymmetrie of van de vijandelijkheid van de regering ten aanzien van het Gewest? Beliris heeft als functie de nationale en internationale uitstraling van Brussel te ondersteunen. Het is dus een bijdrage van de federale overheid voor het gebruik dat ze van Brussel maakt. Dit is volledig gerechtvaardigd als men beseft dat het ganse land voordeel haalt uit onze infrastructuren. Denk maar aan al wie van Brussel gebruikmaakt maar in een ander gewest woont en bij ons geen belasting betaalt. Wij zijn bovendien het uitstalraam van ons land in het buitenland. Momenteel worden jaarlijks 125 miljoen uitgetrokken voor projecten in domeinen als mobiliteit, groenvoorzieningen, cultuur enz. Dit neemt een aantal lasten van onze schouders af. Beliris is een federale instelling. Vanzelfsprekend zijn de Brusselaars, via hun parlement, het best in staat om te beslissen hoe dergelijke fondsen kunnen worden aangewend, maar we zullen vroeg genoeg vernemen of de federale regering hiervoor openstaat. We zullen zien wat de regering met Brussel wil beginnen en of ze zich bekommert om de levensstandaard van de Brusselaars, iets dat wij geAls de regering – ik vrees ervoor – een utilitaristische visie van Brussel verkiest, zoals het vroeger al het geval was, zal het Gewest hierbij veel te verliezen hebben.” voelig hebben verbeterd, onder andere door wijkcontracten. Als de regering – ik vrees ervoor – een utilitaristische visie van Brussel verkiest, zoals het vroeger al het geval was, zal het Gewest hierbij veel te verliezen hebben. De aantrekkelijkheid zou voor de inwoners dalen en het BHG zou hierdoor fel verzwakt raken. De levensstandaard moet namelijk met de economische en internationale roeping van Brussel blijven overeenstemmen. Van een niet Brusselaar hoorde ik onlangs “Wat mij in Brussel interesseert, is de Europese wijk, de Heizel, de Grote markt en de invalswegen om de stad vlot binnen en buiten te rijden”. Ik vrees voor een dergelijk totaal gebrek aan kennis van onze hoofdstad. In Wallonië en meer nog in Vlaanderen weet men meestal helemaal niets van Brussel, hoe ongelooflijk dit ook moge lijken. Een sprekend voorbeeld zijn de busreizen die de Vlaamse overheid organiseert om de ambtenaren van het CCN die binnenkort verhuizen, de site van Tour & Taxis te laten bezoeken, amper 500 m verder! Tegelijkertijd en paradoxaal genoeg, komen Franse burgers zich in grote getallen bij ons vestigen omdat ze de levensstandaard bij ons zodanig waarderen! Over de gevangenis van Sint-Gillis hebben we al grote verklaringen gehoord, maar over de toekomst ervan blijkt nog geen beslissing te zijn gevallen. Het is niet onmogelijk dat de gevangenis behouden blijft. Dit is een federale bevoegdheid. Als de gevangenis verdwijnt, krijgen we een unieke gelegenheid om een nieuwe wijk op te richten, een zeldzame opportuniteit in een stad waar ruimte schaars is geworden. Opnieuw kan men hier vrezen voor een federale beslissing die alleen rekening houdt met de vastgoedinkomsten. Dit zou uitmonden op een nieuw kantorencomplex met alle nodige infrastructuur zoals aangepaste toegangswegen, wat een ramp zou zijn voor deze bijzonder verstedelijkte wijk. Wij denken eerder aan een wijk waar het gezellig leven zou zijn. En daar zullen wij ons hard voor inzetten. ● BECI - Brussel metropool - januari 2015 9 Pagina 10
Pagina 12Heeft u een rapport, ibrochure of internet catalogussen? Gebruik Online Touch: editie naar een digitale publicatie converteren.
Brussel Metropool - januari 2015 Lees publicatie 10024Home