TOPIC gen dat men in Singapore nu al 10 tot 20% van de bevolking kan voeden met producties van verticale hoeves, de zgn. teelttorens. Dit ontwikkelingstype is interessant, want het laat toe om grondgebied te besparen, de waterconsumptie fors te verminderen en teelten zonder pesticiden te ontwikkelen. Volgens mij zijn al deze zaken positieve spiralen. Zijn deze realisaties in onze streken dan niet eerder fantasieën? Integendeel! De mede-ontwikkeling van hoeves met verdiepingen gekoppeld aan kantoorgebouwen, is juist heel zinvol in Europese steden. Als er groenten en fruit worden geproduceerd, dan is er banden-concurrent.nl/">automatisch ook veel afval. Wie fermenteerbaar afval zegt, zegt biomethanisering, elektriciteit en warmte. We kunnen dus vanzelf tweelingtorens hebben die in de twee richtingen kunnen profiteren van alle troeven: de op de teelttoren geïnstalleerde biomethaniseringseenheid zou dan elektriciteit leveren voor de kantorentoren. En de in de kantoren gerecupereerde warmte zou men dan naar de serres leiden. Uiteindelijk zou men door intelligentie weer in de stad te brengen, het globale energieverbruik met 50 % kunnen verminderen. Dat is precies wat we aan Parijs hebben voorgesteld voor het “Pont Aval” project, met een woningentoren en een kantorentoren. Hoe zou u voor de productie van voedingsgewassen het evenwicht creëren tussen de stad en het platteland? We zouden kunnen vertrekken vanuit een veronderstelde verhouding van 50/50 tussen de stad en het platteland. Want ik moet toegeven dat het streven naar 100 % productie in de stad uiteraard onmogelijk is. Hoe zouden we daar tarwevelden verticaal moeten telen? Waar ik anderzijds wel zeker van ben, is dat een bepaald percentage Parijzenaren zelf hun groenten en fruit in hun eigen tuin zullen produceren. En de verwerking van groenten, vlees, zuivelproducten? Kan dat ook in een stedelijk milieu gebeuren? Absoluut! Ik heb dit aspect behandeld in het kader van Dragonfly, het project dat ik in New York heb ontwikkeld. In deze toren in de vorm van de vleugels van een libel, hebben we de productie van groenten en fruit geintegreerd en ook een bevoorrechte plaats gegeven aan stadsboerderijen, de kweek van kippen en zelfs koeien. Met dergelijke O&O projecten kunnen we ongedwongen grote stappen vooruit zetten. Tegen 2050 zou een dergelijk project een realiteit kunnen worden. En het is in een dergelijk gebouw dat men alles wat men produceert, direct daar zal kunnen omzetten waar men het zal consumeren. ● Info: http://vincent.callebaut.org Vincent Callebaut aan de hand van enkele boegbeeldprojecten Van de projecten van deze jonge architect is Dragonfly zonder twijfel het meest indrukwekkende. Het in 2009 door Vincent Callebaut en zijn medewerkers getekende project is zelfvoorzienend inzake energie. Meer nog, het heeft ook als streefdoel (in theorie) het voeden van zijn 50.000 bewoners en meer dan 100.000 personen in de omgeving. Het project dat in New York op Roosevelt Island gesitueerd is, zou zich over een oppervlakte van zowat 350.000 m² uitstrekken tot op een hoogte van 700 m (antenne inbegrepen). Met zijn 132 verdiepingen heeft deze toren vooral verrast door de integratie van… 28 landbouwvelden.. In Parijs heeft Vincent Callebaut onlangs nog in het kader van Paris 2050 van zich laten spreken, met zijn indiening van acht projecten, het ene al verbluffender dan het andere. Vooral met de Bamboo Nest Towers heeft hij opnieuw de kans gekregen om te bewijzen dat hij resoluut groene vingers heeft. Dit project omvat namelijk thermodynamische tuinbouwtorens bekleed met een bamboe netwerk waarin moestuinen zijn aangelegd. En in Brussel? In onze hoofdstad is er nog niets te vinden van de hand van onze naar Parijs “verbannen” architect. Behalve dan een interessant project voor het openleggen van de Zenne en het omvormen van het kanaalgebied tot een soort van Manhattan, maar het is nooit gerealiseerd. “Ik ben in 2000 uit Brussel vertrokken. Enerzijds omdat ik wilde reizen. Anderzijds omdat Brussel in die tijd op architecturaal gebied een beetje verstard was, met architectenbureaus die onze hoofdstad in een wurggreep hielden,” vertrouwt Vincent Callebaut ons toe. Is er ondertussen genoeg water naar de zee gevloeid? BECI - Brussel metropool - juni 2015 19 Vincent Callebaut Architectures Pagina 20

Pagina 22

Interactieve ebrochure, deze sportblad of brochure is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaal uitgeven van web folders.

2015.06 Brussel Metropool Lees publicatie 10035Home